سلب عضویت سه عضو شورای شهر دهدشت و انتخاب هیئت رئیسه جدید با حضور پنج عضو
خطر تداوم کابوس محرومیت یا انزوای موحد
در لابلای رقابتهای ناسالم انتخاباتی و تلاش برای حذف یکدیگر از بدو شروع ثبت نام ها تا گذر از فیلتر شورای نگهبان و همچنین بداخلاقی های تبلیغاتی خارج از عرف ادوار گذشته، و در کنار آن حمایت های نمایندگان و مدیران ارشد دولت در شهرستانهای چهارگانه کهگیلویه بدون واهمه خصوصا معاونت سیاسی استان، همه و همه گواه آن است که هیچ امیدی برای بهبود وضعیت اسفبار کهگیلویه محروم نیست.
اما آنچه بیشتر دل مردمان مظلوم کهگیلویه را به درد می آورد آن است که برخی آقایان توهم خدایی دارند. تا جایی که برخی تنها بودن خود در کنار همسرشان را هم تضمین پیروزی میدانند و جوانانی نیز با آنهمه تحصیلات بعضا فریب این شوهای تبلیغاتی را میخورند و برای یک کابوس تکراری کف و سوت میزنند.
گفته های محمد موحد در سخنرانی هایش و هزینه کرد از اقدامات دولت حکایت از آن دارد که وی هیچ چیزی برای ارائه عملکرد نیم قرن نمایندگی در جهت منافع عمومی ندارد تا جایی که نعمت برق و گاز و آب را از خروجی های خود میداند و خدمات محرز نظام اسلامی را به خود نسبت میدهد و در توسعه صنعت، کشاورزی، فرهنگ و هنر و … حرفی برای گفتن ندارد و کماکان با همان سیاست دیرینه و شرکت در مراسمات ترحیم و تشییع سعی در جلب رضایت مردم نجیب و غیور کهگیلویه بزرک دارد.
به راستی چرا برندهای سیاسی کهگیلویه نجابت مردم را با نادیده گرفتند و رفع نیازمندی های اولیه، که آن هم توسط سیستم حاکمیتی و دولتی مرتفع شده است را محبوبیت میپندارند ؟
آیا جز آن است که ابزار قومیت گرایی و برافروختن تعصبات قومی توسط سیاسیون، این استان و توسعه اش را در چهل و اندی سال قبل جا نهاده است؟
انتهای پیام/
